Draw & Shoot 3 een
nieuwe verre reis
hierna volgen sfeercollages van onze ontmoetingen met toffe tekenaars tijdens een onvergetelijke reis waarbij we graag enkele persoonlijke fotootjes plaatsen om die sfeer een beetje te kunnen illustreren.
Maandag, 24 september
Fris
gewassen maar niet echt uitgeslapen begeven wij ons, een beetje na vijf uur in
de ochtend, op weg naar een nieuw Draw & Shoot avontuur dat zich ditmaal ver
van onze woonstee zal afspelen.
La Tour-de-Peilz, bij Lausanne, waar wij Claude de Ribaupierre kortweg Derib zullen ontmoeten, is onze eerste bestemming. Wij zijn nog nooit in Zwitserland geweest, dat maakte het natuurlijk alleen maar spannender.
La Tour-de-Peilz, bij Lausanne, waar wij Claude de Ribaupierre kortweg Derib zullen ontmoeten, is onze eerste bestemming. Wij zijn nog nooit in Zwitserland geweest, dat maakte het natuurlijk alleen maar spannender.
Laat in de
middag komen we in een druk stadsgedeelte van Lausanne in ons hotel aan. Grijs
en druilerig weer en we hebben nog geen berg of typisch Zwitsers huisje gezien.
Gelukkig helpen een lokaal biertje en een kommetje pistachenoten ons van onze -
vermoeide - stemming af.
Dinsdag 25 september
Derib
Na een
stevig ontbijt gaan we vroeg op pad en maken eindelijk kennis met - wel zonder
sneeuw deze tijd van het jaar - Zwitserland. De hellingen van het noordelijke
gedeelte van het Meer van Genève zijn bezaaid met wijngaarden. Het is prachtig zonnig weer. Karin bemerkt eindelijk de eerste Zwitserse koeien, met koebel incluis. Nee, de
koeien zijn daar niet lila.
Derib, een geboren
en getogen Vaudois - deze streek heet Vaude - woont in een prachtige vallei
niet ver van het Meer van Genève. Hij heeft net zijn 37ste (!!) Yakari, het schattige indiaantje dat vooral in
Duitsland een gigantisch succes is, afgewerkt.
Merchandising van allerlei slag kan je daar van en over Yakari kopen, vertelt
hij. Jammer genoeg moet hij zijn nieuwste creatie "Tu sera Reine" later
op de dag in de streek gaan promoten
zodat ons bezoek tot 1 koffietje moet beperkt blijven. Met "Tu Sera Reine"
tekent Derib een verhaal over en voor
"zijn" streek, Vaude, en zijn bewoners.
Bernard Cosey
In de
namiddag hebben we de afspraak met Bernard Cosendai ofwel Cosey. Vermits
Montreux de stad van o.a. "Smoke on the Water" van Deep Purple en het
standbeeld van Freddy Mercury, op onze weg ligt besluiten we natuurlijk daar even
langs te rijden. Met een prachtig zicht op het meer drinken we een koffie
verkeerd - een ijsje erbij kost €12,50, nee laat maar - op het terras van een van de sjiekere hotels.
Altijd leuk voor een fotootje, niet?
Cosey woont
op zo'n 1300 meter boven de zeespiegel en zou, naar eigen zeggen, liefst nog
wat hoger wonen. Hoe hoger hoe kouder. Hij houdt van de kou.
We slaan de koffie natuurlijk niet af en bij het bekijken van Draw & Shoot 2 - hij herkent Joost Swarte en Paul Teng - leggen wij hem uit waar wij mee bezig zijn.
Bernard is een man van weinig woorden. We zijn dan ook snel klaar. Hij raadt ons nog wel aan even nog door te rijden naar de skilift Glacier 3000 - dewelke ons die dag niet naar de hoger gelegen sneeuw zal brengen wegens onderhoudswerken - en zeker het "Lac Retaud" op de terugweg te bezoeken. Hetgeen we dan ook gedaan hebben.
We slaan de koffie natuurlijk niet af en bij het bekijken van Draw & Shoot 2 - hij herkent Joost Swarte en Paul Teng - leggen wij hem uit waar wij mee bezig zijn.
Bernard is een man van weinig woorden. We zijn dan ook snel klaar. Hij raadt ons nog wel aan even nog door te rijden naar de skilift Glacier 3000 - dewelke ons die dag niet naar de hoger gelegen sneeuw zal brengen wegens onderhoudswerken - en zeker het "Lac Retaud" op de terugweg te bezoeken. Hetgeen we dan ook gedaan hebben.
MISERIE !
Onderweg bemerkten
we al dat er weinig of geen drink/eetgelegenheden in de bergen open zijn: alles is potdicht. Overal! Vreemd, of is dat
normaal voor de tijd van het jaar? Wij hebben geen idee.
En ja...alhoewel
Karin de hotels van te voren gereserveerd heeft is ons hotel, na het bezoek aan
Bernard Cosey , alhoewel prachtig gelegen, voor die nacht gesloten!! Dit kunnen we echt missen na een
lange dag. Na een uur wachten en wat over en weer bellen rijden we dan maar
naar ons volgende hotel door. We worden prompt gevolgd en aangesproken door een
motorrijder die zich bekend maakt als de eigenaar. Weet je wat hij kan doen met
zijn hotel? Ja !!!
Onderweg
overtuigt Karin me om toch zo'n skilift - help ik wil er uit - te gebruiken om
op 1763 meter hoogte van een mooi maar winderig uitzicht te genieten bij een
halve liter lokale pils.
woensdag 26 september
Félix Meynet
Gelukkig heeft
het hotel, waar we nood gedwongen een dag vroeger aankwamen dan gepland, nog
plaats zodat we woensdagochtend uitgerust op weg kunnen naar Félix Meynet.
Félix en zijn vrouwtje Dominique, die ook tekent en inkleurt, wonen op een bescheiden hoogte in een rustig dal waar bijna iedereen Meynet heet.
Félix en zijn vrouwtje Dominique, die ook tekent en inkleurt, wonen op een bescheiden hoogte in een rustig dal waar bijna iedereen Meynet heet.
Bij ons is
hij o.a. bekend door de serie
"Karaat". In Frankrijk o.a. door Fanfoué, een guitig en ondeugend
manneke wiens avonturen in de lokale kranten verschijnen en af en toe gebundeld worden.
Natuurlijk zijn de door hem getekende dames overal bekend. Smaakvol en pittig
met links naar de 50er jaren en cabarets.
We zijn wat
te vroeg voor de afspraak en doen een beetje aan sightseeing. Zo
"vinden" wij het "Lac de Vallon" en een houtzagerij waar
wij een schattig hermelijntje - denk ik
- volgen dat nieuwsgierig tot bij de
auto huppelt. Zoals overal komen we amper mensen tegen.
Het is
donker weer vandaag en het regent, maar desondanks vinden Félix en Dominiqe, we
worden weer ontzettend warm ontvangen, het niet erg om in de regen te gaan
poseren. Maar eerst een koffietje en keuvelen over van alles en nog wat. Ja, hij kent Zep en Enrico Marini en zal beslist een goed woordje doen voor
ons. Als na de shoot Félix op verzoek van Karin ons nog naar een souvenirwinkeltje
- raar maar waar is deze open - begeleidt, is de verbroedering kompleet. Nog
een koffietje bij ons thuis? Voor de tweede keer vandaag zetten wij ons even
later naast onze toffe gastheer. Dominique is ondertussen even een van hun
dochters gaan ophalen : 18 km door de bergen...in de regen...
Donderdag 27 september
Van het
hotel naar de woonst van Thierry Girod is het amper een paar kilometer zodat we
inschatten uiterlijk om 1400uur richting van onze volgende slaapplaats en
Gilles Mezzomo te kunnen gaan. We hebben Thierry & Co onderschat!
Thierry Girod
Thierry
Girod blijkt behalve Wanted, Durango en mooie westerndames, ook heel
realistisch te kunnen schilderen. Eerdere jaren maakte hij op bestelling -
volledig legale - kopieën van beroemde schilderijen zoals de Mona Lisa enz.
Thierry
vertelt uitgebreid, maar verveelt nooit, over o.a. zijn ziekte met de grote
"K" die ei zo na zijn leven heeft gekost. Jan, jongen, laat je tijdig
preventief onderzoeken voor je het weet is het te laat, dringt hij meermaals
aan.
Hij vertelt
o.a. over die Emir van Quatar die een "stukje" land in Evian-Les-Bains heeft
laten ommuren waarin 3000 mensen personeel e.a. vertoeven voor diens glorie. Op dit ogenblik laat deze oliegigant aan de waterkant een privé jachthaven aanleggen.
Het Frans dat aan deze kant van - ondertussen terug in Frankrijk - wordt gesproken kunnen wij blijkbaar beter volgen dan die in andere streken, zodat wij alle verhalen goed kunnen volgen.
Thierry staat erop dat we bron van Evian met hem bezoeken. Kan je dat weigeren? Wij niet, toch?
Het Frans dat aan deze kant van - ondertussen terug in Frankrijk - wordt gesproken kunnen wij blijkbaar beter volgen dan die in andere streken, zodat wij alle verhalen goed kunnen volgen.
Thierry staat erop dat we bron van Evian met hem bezoeken. Kan je dat weigeren? Wij niet, toch?
Kaya, een Franse striptekenaar, die aan ons wordt voorgesteld, is een heel goeie vriend van
hem. Ook leren we vandaag Philippe Thomas kennen van uitgeverij Cleopas uit Evain-les-Bains. Deze drie hebben behalve strips ook het vissen als
hobby. Het is een heel speciaal drietal, ondervinden we!
Draw & Shoot 1 wordt bovengehaald en heel enthousiast doorbladerd. Ze herkennen alle franstalige belgen. "Ca peut se vendre en France" (dat is zeker verkoopbaar in Frankrijk) zegt Philippe overtuigd. Visitekaartjes en ideeën worden direct gewisseld. Je weet maar nooit.
Draw & Shoot 1 wordt bovengehaald en heel enthousiast doorbladerd. Ze herkennen alle franstalige belgen. "Ca peut se vendre en France" (dat is zeker verkoopbaar in Frankrijk) zegt Philippe overtuigd. Visitekaartjes en ideeën worden direct gewisseld. Je weet maar nooit.
Om kwart
over 4 zitten we op een terras in het zonnetje aan dat mooie meer nog een
laatste koffie te verorberen. Dan moeten we echt vertrekken, jammer.
Op weg
Na het
ontzettend gezellige avontuur met Thierry Girod & Co, gevolgd door het late
afscheid hebben we natuurlijk de pech om in files te belanden.
Om in ons volgend hotel te geraken, op zo'n 200km, richting Gilles Mezzomo en België , moeten we nog een groot deel rond het Meer van Genève en Genève zelf door, door de Jura, de bergen in, in regen, in mist. Zo blijkt later.
Bek af komen komen we bij een afgelegen hotel in Arbois aan.
Avondeten? Op 5 kilometer is er een restaurant, wij serveren niet vandaag. Iets drinken dan? Ook niet! Verd...!! Dan maar naar bed met een mariakaakje en spuitwater....
Om in ons volgend hotel te geraken, op zo'n 200km, richting Gilles Mezzomo en België , moeten we nog een groot deel rond het Meer van Genève en Genève zelf door, door de Jura, de bergen in, in regen, in mist. Zo blijkt later.
Bek af komen komen we bij een afgelegen hotel in Arbois aan.
Avondeten? Op 5 kilometer is er een restaurant, wij serveren niet vandaag. Iets drinken dan? Ook niet! Verd...!! Dan maar naar bed met een mariakaakje en spuitwater....
Vrijdag 28 september
Op weg
Vrijdag rijden
we zo'n 400 km op naar het volgend hotel. Geen tekenaars om te fotograferen. We
hebben de planning een beetje verbouwd vermits Jean Pleyers geen tijd had om
ons te ontvangen.
Karin ruikt
de stal al een beetje zodat we flink gas gaven en de snelste weg nemen. 's Avonds sluiten we al een beetje onze reis af
met een gezellig en ontspannen hapje en een drankje in een hotelletje ergens op
een heuvel in Luxemburg. Na nababbelen over de reis bij een donkere Leffe slapen
we als rozen.
Zaterdag 29 september
Gilles Mezzomo
Gilles
Mezzomo, enkele jaren geleden nog spoorweg mecanicien, hebben we dit jaar in
Valkenswaard al ontmoet zodat we elkaar al een klein beetje kennen.
Mooi op tijd, net op de middag, bellen we aan, en ...de tafel staat gedekt. We hebben maar aan te schuiven. Het ijs was, voor zover nodig, nog sneller gebroken. Beleefd bedanken we voor de aangeboden wijn. We moeten nog rijden.
Mooi op tijd, net op de middag, bellen we aan, en ...de tafel staat gedekt. We hebben maar aan te schuiven. Het ijs was, voor zover nodig, nog sneller gebroken. Beleefd bedanken we voor de aangeboden wijn. We moeten nog rijden.
Tijdens het
fotograferen laat de tekenaar van Ethan Ringler enkele nieuwe projecten zien, o.a.
met Frank Giroud, zoals een verhaal dat "The Trigger" gaat heten en
zich afspeelt aan de grens van Mexico en de Verenigde Staten. Eind van dit jaar
kan het verschijnen. Voorlopig alleen in het Frans. Gilles legt me graag alles
uit over het striptekenen, van de eerste schets tot de platen voor de drukker. Ik
luister graag.
Natuurlijk
praten we ook over gewone dingen. Hij sukkelt, net als ik, al jaren
met een gescheurde meniscus. Ik heb hem beloofd mijn relaas te doen van
mijn kijkoperatie - op 1 oktober - en de "revalidatie".
met een gescheurde meniscus. Ik heb hem beloofd mijn relaas te doen van
mijn kijkoperatie - op 1 oktober - en de "revalidatie".
Hij is in
contact gekomen met Danny Jonckheere - perfect tweetalig die ook o.a. Eddy
Paape bij zijn signeersessies begeleidde, zodat we deze bescheiden en heel
vriendelijke tekenaar in de toekomst nog eens in België mogen verwachten.
Stédo
Deze Waalse
tekenaar, wonend in het diepe zuiden van België, nam al een paar albums van Garage Isidoor voor zijn rekening na Olis,
maar hij praat liever over "Mafia"en "Les Pompiers" waar
hij al 12 albums van tekende. Hij denkt dat er wel eentje (?) van vertaald zou
kunnen zijn, maar weet het niet zeker. Ook is hij bezig aan een nieuw eigen
project, maar we mochten er - sorry, liever niet - niks van fotograferen. De
tekenstijl van Stédo is heel leuk. Een bijzonder grappige stijl waar altijd wel vraag
naar zal zijn. De Waalse humor is echter moeilijk naar onze contreien te vertalen. Dus
geen vertalingen, voorlopig (?). Jammer.
Stédo, een
vriendelijke en toffe knul, biedt ons
koffie aan, maar we hebben nog een stukje te rijden en willen graag voor donker
thuis zijn.
Epiloog
Na een dikke
1800 kilometer zijn we weer thuis. Het gewone leven gaat weer zijn gangetje.
Ondertussen ben ik - voorlopig - niet meer zo actief als op onderstaande
foto.
Het was
weeral een fantastische ervaring met bijzondere ontmoetingen waar we nog jaren aan
zullen terug denken. Wie weet gaan we sneller terug dan we denken...
Al ingeschreven op Draw
& Shoot 3??
NU DOEN !!
Al ingeschreven op de
luxe portfoliobox "7"??
NU DOEN !!
Teksten en fotootjes :Jan
Chauffeur, hoofd transport en planning :Karin
Weer een leuk verslag, bedankt :-)
BeantwoordenVerwijderen